Okuyup bitireli çok oldu.. Yazmayı da istedim ama nedense bir türlü elim gitmedi.. Ahmet Ümit'ten bahsediyorum.. İstanbul Hatırası..
Benim Ahmet Ümit'le tanışmam geçen seneye dayanır.. Okulun kütüphanesinin en gedikli müşterisi benim.. Daha açılmadan, sabahın köründe kapısına dayandığımdan temizlikten sorumlu teyze bile benim bu kütüphaneden çıkmaz halimi diline dolamış durumda.. Ahmet Ümit kitapları da bol kütüphanemizde.. Ama okumuyordum ben.. Hep ilgimi çeken başka şeyler oluyordu.. Derken furyaya kaptırdım kendimi.. Sis ve Gece ile başladım.. Patasana, Çıplak Ayaklıydı Gece, Kar Kokusu, Kavim, Beyoğlu Rapsodisi, Bab-ı Esrar.. Kimini beğendim evet ama genel olarak benim edebi zevklerimi tatmin edemiyor maalesef.. Hele ki suçluyu tahmin edersem tam bir hayal kırıklığı.. Bununla beraber genel olarak iyi vakit geçirten kitaplar yazıyor Ahmet Ümit.. Çok yormayan, sürükleyici.. "Beyoğlu Rapsodisi" hikayenin her yerine Beyoğlu ile ilgili küçük bilgiler serpiştirildiği için favori Ahmet Ümit kitabımdı.. Bu yüzden "İstanbul Hatırası" da ilgimi çekiyordu.. Aldım alıyorum derken sonunda kütüphanemize geldi de okuma fırsatına eriştim..
Aslında sıradan bir Ahmet Ümit romanı.. Kimi yerde gereksiz konuşmalar, açıklamalar.. Çok erken tahmin edilen bir son.. Ama zaten çok büyük beklentilerim yoktu.. Vay beee dedirtmedi..Demeyi beklemiyordum da.. Yalnız hakkını vermek lazım.. Üzerinde çalışılmış, emek verilmiş bir roman.. En sonda kullanılan kaynaklar bile sıralanmış.. Şehrin tarihi ile ilgili gerçekten öğrenmeyi isteyeceğiniz, hatta abartalım; hepimizin bilmesi gereken bilgilerle dolu.. Mesela ben Cervantes'in (evet benim Don Kişot'umun Cervantes'i) Süleymaniye Camii yapımında çalıştığını bilmiyordum.. Öğrenmiş oldum.. Belki vasat bir polisiye, vasat bir roman.. Ama dolu dolu bir şehir bilgisi var içinde.. Kısacası zaman geçirmek için ideal.. 565 sayfalık bir eğlence:)) Yapın çayınızı, çekin battaniyenizi oooh keyfinize bakın:))
Not: Madem Ahmet Ümit'i çok da beğenmiyorsun neden ısrarla okuyorsun? demeyin.. Çok çok kötü olmadıkça ben okurum.. Sırf merakımdan da olsa okurum.. Hatta ne bulsam okurum.. Beğenmesem de yazara her seferinde bir şans daha veririm.. Bu defa nasılmış bakalım diye..
iyi oldu bu yazi. Kitabi almayi dusunuyodum.ahmet umit in her kitabinda sonunu tahmin etmek beni kocaman hayal kirikligina dusuruyor herseferinde.bu kitabi da almicam vazgectim artik
YanıtlaSilevet almaya değmez.. Öyle illa kütüphanemde bulunsun açıp açıp bakayım kitaplarından değil.. benim gibi kütüphanede falan bulursan, ya da bir arkadaşından alabilirsen okursun.. yoksa gerek yok..
YanıtlaSil