Ben var ya çok huysuz bir çocuktum..Annem ilişkimizin ilk dönemlerinde (!) çok uğraştı iştahım açılsın da adam gibi yemek yiyeyim diye.. Seçerdim de seçerdim ben.. Onu yemem bunu yemem.. Sonunda vazgeçti, kendi halime bıraktı beni.. O andan sonra ben yemediğim şeylerin bir kısmını sever oldum.. Mesela ağzıma hayatta domates sürmezdim.. Sonra dedim kendi kendime "bak ırmak çok yararlı bu domates denen meymenetsiz şey.. Yapacak birşey yok.. Yiyeceksin.." Şimdi bayılıyorum:))
Brokoli ile de böyle bir geçmişimiz var.. Annem yapar yerdi, ben de söylenirdim "öğğğ böğğ" diye.. Yaklaşık üç haftadır her hafta brokoli yiyorum:))) Bayılıyorum üstelik..
İçinde, azıcık haşlanmış brokoli, havuç, mısır, közlenmiş kırmızı biber, limon, nar ekşisi ve zeytinyağı var.. Evde ne bulduysam koydum anlayacağınız.. Bu benim ana yemeğim.. Delisi olduğum için üç öğün salata yiyebilen biriyim.. Akşamları ana yemek diye salata bana yetebiliyor genelde.. Bana kalsa yediğim en lezzetli şeydi:))
Ama güzel olmamış mı??
Bir de turşu katarım ben bunun içine şu minik salatalıklardan...Hastasıyım ben de bu meretin...
YanıtlaSilmmmh:)) benim koyduğum közlenmiş biberler de sirkeli sarımsaklıydı.. eminim süper oluyordur:))
YanıtlaSilooffff salatana bayıldım harika görünüyor , mısırlı ve havuçlu herşeyi yiyebilirim :)) üstelik bende domatesten nefret ederim ve benimde adım ırmak hehe :) acaba birgün bende sever miyim domatesi(!) Postlarını okumaktan çok keyif alıyorum ;)
YanıtlaSilIrmaky, ne güzel adaşız demek.. Domates sevebilirsin bak uğraşırsan, ben her sabah yiyen birine dönüştüm böyle naneli maydanozlu limonlu:))
YanıtlaSil