Hele beni gibi takıntılı bir tipseniz bu görüntü aklınızı başınızdan almaya yeter. Ben mutfağa bakıyorum mutfak bana bakıyor. Yok ki bir kapısı kapatıp görmezden geleyim. Koltuğuma geçsem yayılsam bile gözümüm önünde. Stüdyo dairenin zorluğu da bu. Mutfağınız her daim toplu temiz olmalı. Yoksa tüm ev dağınık gözüküyor.
1-2 saate evden çıkmalıyım. F ile önce alışverişe oradan bir arkadaşın nikahına gidiyoruz. Ben de amaaan napiim dedim. Bıraktım dağınık kalsın (başka çarem varmış gibi). Daha eğlenceli bir şeye geçtim oje seçimi:)
Belki bir çoğunuza göre az sayıda ojem var. Bir kısım arkadaşıma göreyse hala oje aldığıma göre çıldırmış olmalıyım..
Neyse ojemi seçtim, kitabımı aldım, kahvemi yaptım. Terapi gibi bir şey yani şu an yaptığım. Yeterince umursamaz duruma geldiğimde kalkıp saçımı, makyajımı yapıp çıkacağım evden. Dua edin akşam geldiğimde sular gelmiş olsun da şu evi toplayayım://
Mutlu cumartesiler:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder