Pazartesi sendromu nedir bilmem.. Herhangibir günden farkı yok gözümde.. Ama şu pazar günleri yok mu? Oldum olası sevmem pazarları. Ertesi gün işe gitmek olmasa bile sevmem. Pazar sendromu yaşayanlardanım yani. Hele ki akşam altıdan sonra iyice basar bana sıkıntı. Kışsa daha da ağır bir kasvet..
Bu pazar dergi, kitap, kahve, browni keyfi yaparak unutmaya çalışıyorum acımı :) Bir de başımın ağrısı dinse ahh..
Acaba bir ben miyim pazarları somurtan, huysuzlaşan, sendromdan sendroma sürüklenen?!!
Not: İnanın yazasım yoktu hiç aylardır. Ondan böyle uzuuun bir sessizlik.. Demek bugünmüş yeniden yazma isteğimin geleceği gün..
Pazarlari bence birlikte gecirebilcek biri oldugu zaman cok guzel. Onun disinda kendine zaman ayirmak icinde guzel firsat. Hele sonbaharsa ve yaninda biri varsa o pazara doyum olmaz:(
YanıtlaSilPazarları hiç sevmem! :)) ama kitap kahve keyfi güzel..
YanıtlaSil