30 Nisan 2012 Pazartesi

Nerelerdesin?

Bir perşembe akşamı. Son sürat eve gelmişim saat altıyı geçiyor. Hiç vakit kaybetmeden Tarçın'ı dışarı oyun oynamaya çıkar. Yarım saatten fazla dışarıda oyalandıktan sonra eve gelip hemen mantar yemeği hazırla. Yemeği pişirmeden buzdolabına kaldır ve hızla mutfağı temizle. Tarçın'ı besle. Çamaşır makinasını çalıştır. Spor için hazırlan, evden çık. Spor salonunda yaklaşık 2-2,5 saat kaldıktan sonra eve gel. Yemeği fırına at, çamaşırları as, tarçınla biraz oyna, salata hazırla, spor malzemelerini kaldır, dünden kalan yemeği ısıt, yemek ye, yeni pişen yemeği soğuması için dışarıda beklet ve bir saklama kabına aktarıp dolaba kaldır. Bu arada artık bir fincan çay yap kendine, yatağa uzan. Biraz kitap okumaya hazırsın ve hoooop sabah 5.45'te uyanmak üzere sızmışsın. 


Cuma akşamı bundan çok farklı değil. 9 farklı kitap okuyor, ev işleriyle uğraşıyor, her gün yaklaşık 2 saati spor salonunda geçiriyor, tarçınla oynuyor, yeni filmleri izlemeye çabalıyorum. Bu arada okulda salsa derslerine gidiyor, cuma günleri 3-7 arası dansediyorum. Her sabah 5.45'te kalkıyorum. Akşam kaçta yatacağım pek belli değil. Hiçbir şeyden vazgeçmek istemiyorum. Daha az okumayı da o filmi izlememeyi de evi pis bırakmayı da kabul edemiyorum. Bunun yanında sevgiliyle dışarılarda sürtmekten de kendimi alıkoyamıyorum. Çılgın bir tempo içinde sürekli koşturuyorum. Yarın tatil. Bugün de izinliydim ama kalktım dans etmeye gittim. Yarın bile günüm tıklım tıkış dolu. En kötüsü ise ne biliyor musunuz? Ben bu yoğun temponun delisiyim. Böyle olmasa mutsuz olurdum. Hayatımın hemen her dönemini böyle yaşadım. Hayat yavaşladığında elim ayağıma dolaşıyor, ne yapacağımı bilemiyorum. 








Neden buralar ihmal edildi derseniz onun nedeni bu yoğunluk değil. Yoksa bulduğum aralıklarda yazabilirdim diye düşünüyorum. Ama ben her bulduğum boşlukta kitap okumayı seçtim. Bu artık bir meydan okuma olmaktan çıktı. Zaten okumayı çok severdim şu ara tamamen kendimi kaybetmiş durumdayım.






Biraz toparlanmaya karar verdim ama. Buraları da ihmal etmemek gerek. Merak edip mail atan herkese teşekkürler. 



1 yorum:

  1. MERHABA,SAYFAMDA BİR DAVET VAR CANİKOM... BEKLERİM, SELAMLAR

    YanıtlaSil